نگاهی به وضعیت مسلمانان در میانمار

به گزارش خبرنگار مهر، کشور برمه یا میانمار فعلی در جنوب شرقی قاره آسیا واقع شده است و از شمال با چین، جنوب با خلیج بنگال و تایلند و از شرق با چین و جمهوری لائوس و تایلند و از غرب خیلج بنگال و بنگلادش آن را محدود کرده اند. دین مردم این کشور بودایی و اسلام است.

اکثریت مسلمانان این کشور  در منطقه آراکان در جنوب غربی برمه زندگی می کنند . بر اساس سرشماریهای رسمی در میانمار جمعیت این کشور 55 میلیون نفر است که مسلمانان کمتر از 15 درصد ةآن را تشکیل می دهند، یعنی بین 5 تا 8 میلیون نفر زندگی می کنند. مسلمانان فقیرترین گروه در میانمار هستند که آموزش و اطلاعات آنها درباره اسلام بسیار محدود است. تعداد مسجد در رانگون پایتخت میانمار حدود 32 مسجد است.

رهبران اقلیت مسلمان در رانگون می گویند: اسلام از قرن اول هجری به وسیله تجار عرب به این کشور وارد شد، هنگامی که این کشور در سال 1824 در اشغال بریتانیا بود . اوضاع مسلمانان در این کشور از زمان انقلاب نظامی به رهبری نی وین در سال 1962 بحرانی و نابسامان شد به طوری که مسلمانان از کارهای حکومتی، نظامی و ارتش طرد شدند.

ورود اسلام به آراکان

برخی از مورخان می گویند اسلام در زمان خلیفه عباسی هارون الرشید در قرن هفتم میلادی از طریق تجارعرب به منطقه آراکان وارد شد تا اینکه مسلمانان دولت مستقلی تشکیل دادند و 48 حاکم مسلمان به طور متوالی حکومت کردند و بیش از 3 قرن و نیم یعنی در میان سالهای 1430 تا 1784 حکومت کردند و آثار اسلامی چون مدارس، مساجد و انجمنهایی به جا گذاشتند. از این مساجد می توان به مسجد "بدر المقام" در آراکان نام برد که بسیار مشهور است و یا مسجد "سندی خان" که در سال 1430 بنا شده است.

در سال 1784 آراکان به وسیله پادشاه بودایی برمه ای به نام بودابای اشغال شد و این منطقه را به برمه ضمیمه کرد. وی که از اشاعه اسلام به شدت می هراسید، بیشتر آثار اسلامی چون مساجد و مدارس را ویران و به کشتار مبلغان و علما اقدام کرد. بوداییان به تحقیر مسلمانان پرداخته و اموال آنها را غارت کردند . در سال 1824 برمه توسط بریتانیا اشغال و ضمیمه حکومت هند، مستعمره بریتانیا شد. در سال 1937 بریتانیا برمه را به همراه منطقه آراکان مستعمره ای جدا از حکومت هند خواند و آن را برمه بریتانیا نام نهاد. تا اینکه در سال 1948 بریتانیا اجازه داد تا برمه استقلال یابد . اما بوداییان برمه ای به اشغال منطقه آراکان بی آنکه ساکنان مسلمانان آن راضی باشند، اقدام کردند و فعالیتهای ناشایست و وحشیانه ای علیه مسلمانان انجام دادند.

مسلمانان آراکان رنجها، ظلمها و خواریهای بسیاری را که از وحشیانه ترین حملات بوداییها سرچشمه می گرفت، متحمل شدند. بوداییها که اصلی ترین و سر سخت ترین دشمنان مسلمانان به شمار می روند به نابود کردن هویت و آثار اسلامی آنها اقدام کرده اند و مدارس و مساجد تاریخی آنها را نابود و مانع از ترمیم و بازسازی آن شدند.

بوداییها سعی دارند تا مسلمانان و فرهنگ اسلامی آنها در جامعه بودایی برمه ذوب شود، به همین دلیل روستاها و زمینهای زراعی آنها را گرفته و آنها را اجیر خود کردند. آنها طی سالهای 1962 در پی انقلاب نظامی بیش از 300 هزار مسلمان را از برمه اخراج و راهی بنگلادش کردند و در سال 1978 بیش از 500 هزار مسلمان را طرد و 40 هزار زن و مرد پیر را به همراه کودکان از بین بردند.

در بین مسلمانان سنی مذهب آراکان تعدادی شیعه هم دیده می‏شود و در حال حاضر به مسلمانان "روهین جیائی‏" موسوم هستند و از اول ژوئیه 1986میلادی دو حزب مسلمان این منطقه برای تقویت جبهه خود علیه دولت مرکزی متحد شدند.

این در حالی است که مسلمانان برمه خواستار مساوات در حقوق مانند دیگر شهروندان این کشور هستند تا بتوانند به راحتی تعالیم و شعائر اسلامی خود را اجرا کنند.

مسلمانان برمه ای از عدم آموزش عالی در دانشگاهها و دانشکده ها رنج می برند و از این رو به خارج سفر می کنند تا بتوانند ضمن فراگیری اصول و مبانی اسلام، به اجرای شعائر اسلامی خود اقدام کنند.